Weer tijd voor een update van onze blog.
Vandaag ben ik (York) met Cleo naar de kindy (peuterspeelzaal) geweest. We gingen dit keer niet spelen, maar waren uitgenodigd op het Taupo College (middelbare school) in hun marai. Een marai is een soort gemeenschapshuis voor Maori stammen en ook het college heeft dus zijn eigen marai. Als onderdeel van het vak Maori cultuur leren de leerlingen hoe ze een traditionele ontvangst in hun marai doen. Wij waren dus de proefkonijnen. Het was leuk om te zien hoe zo'n ontmoeting precies gaat. Een groep die op bezoek komt stuurt als teken van vrede zijn vrouwen vooruit. Als je kwaad in de zin hebt stuur je dus blijkbaar de mannen vooruit. Klinkt wel logisch eigenlijk! Onze vrouwelijke speakers (woordvoersters) vroegen dan aan de poort van de marai of we welkom waren. Ze krijgen antwoord dat dat zo was en de groep mocht verder. We deden onze schoenen uit en namen binnen plaats op kussens. De leerlingen heetten ons vervolgens welkom met traditionele Maori teksten. Daarna volgde nog een lied met dans. Bij veel maori zang en dans is het de taak van de mannen om hard te schreeuwen en dreigend over te komen. Ook dit stamt nog uit tijden van oorlog. Het is een soort aftasten van de bezoeker, vooral als diens intenties niet geheel duidelijk zijn. De kindertjes van de kindy waren hierop al voorbereid en waren niet bang voor het geschreeuw. Hoewel het wel heel erg contrasteert met de hele rustige melodieuze liedjes die ze van de kindy gewend zijn. Na alle formaliteiten werden we door de leerlingen meegenomen naar de aula voor een 'morning tea', zoals ze het 10-uurtje hier noemen. Cleo liet zich het fruit (meegenomen door de kindy), maar vooral de chips en koek (van het college) goed smaken!
Verder is afgelopen weekend de wintertijd hier ingegaan. Vandaag is het zowaar bewolkt met wat spatjes regen. Nog wel lekkere temperatuur trouwens. Maar zondagochtend (en Cleo en ik ook maandagochtend) lagen we nog lekker in het zwembad. Het water is hier bij alle twee de zwembaden ook heerlijk warm, dus zelfs met iets koelere buitentemperatuur is het nog heerlijk zwemmen.
Maar het was zondagochtend vroeg nog zo heerlijk weer (en doordat we een extra uurtje erbij hadden gekregen had ik (Marieke) toch al een beetje uitgeslapen, dus kon ik vroeg gaan hardlopen. Ik moet hard aan de slag want over een paar maanden doe ik mee aan de halve marathon van Taupo (ja, niet meteen de IronMan, dat lijkt me een beetje teveel van het goede). Het uitzicht tijdens zo'n stukje lopen langs het meer is niet verkeerd.....
Ook zijn we zondag nog even langs geweest bij een andere Nederlandse huisarts die in Taupo woont. Marieke kende hem via via vanuit Nederland en we hadden al wat mailcontact gehad over Taupo. Nu dus tijd voor een kennismaking met hem, zijn vrouw en drie zonen (wat ouder dan de meiden). Zij wonen al een aantal jaar in Taupo en hadden dus een echt huis met veel speelgoed. De meiden hebben zich vermaakt en ook wij vonden het gezellig.
Gisteren avond weer bezoek, mijn collega Andrea kwamen gezellig mee-eten en nakletsen, nadat ik (Marieke) samen met haar een yoga-les had gevolgd. Ik ben duidelijk een beginner, maar ik voelde me na afloop wel heerlijk 'opgerekt'!
Er was dus een kleine tentoonstelling om geld bij elkaar te krijgen om het moa-skelet wat in bezit van het museum is opnieuw in elkaar te zetten, want een aantal botten zitten op de verkeerde plek, blijkt....
Er konden moa's geknutseld worden en 'moa'-botten onder leiding van een heuse archeoloog opgegraven worden. Vooral de beloning (chocola!) was een groot succes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten