We zijn naar de Coromandel geweest, een schiereiland in het noorden van Nieuw-Zeeland, en het is daar echt prachtig. Blauwe zee, bergen, zand- of rotsstrand (afhankelijk van welke kant van het schiereiland je bezoekt), lekker eten, kunst en leuke activiteiten. Er was erg slecht weer voorspeld (en de dag voor vertrek kwam de regen ook met bakken uit de lucht), maar gelukkig lieten we ons daar niet door weerhouden, want het heeft uiteindelijk maar een paar keer heel kort geregend, gelukkig zaten we dan steeds even binnen.
De Big Tomato, een huisje een paar kilometer boven het pittoreske Coromandel Town was ons verblijf voor drie nachten. Aan de overkant van de weg lag het strand (wel een fors aantal meters lager), waar we heerlijk hebben gewandeld, schelpen gezocht en gevonden en geslingerd aan een touw.
Op Paaszaterdag hebben we een ritje gemaakt met de Driving Creek Railway, een prive treintje op priveterrein, door een soort van jungle-achtige bossen, helemaal naar boven de berg op vanwaar we een schitterend uitzicht over de zee en het strand hadden. De eigenaar heeft er minstens dertig jaar aan gewerkt om het allemaal in elkaar te knutselen.
Met zoveel water in de buurt was het natuurlijk wel heel toepasselijk om naar 'The Waterworks' te gaan. Dat is een soort van themapark over.... jawel water, waar vanalles te zien en te doen was met water. Schieten met waterkanonnen op elkaar, kleine bootjes laten varen op een stroompje of met behulp van zelf opgewekte energie een waterkraantje op te zetten. Heel leuk en heel leerzaam (we weten nu ook waar de uitdrukkingen 'het kind met het badwater weggooien' of 'it's raining cats and dogs' vandaan komen).
Na het paaseieren zoeken, zijn we op Paaszondag lekker gaan wandelen.
Ondanks een paar buitjes tussendoor was het er een prima dag voor. We hebben een waterval gezien en ook eeuwenoude (soms wel duizenden jaren) en enorme Kauri Trees.
De 'must-see' in de Coromandel is de Cathedral Cove (een natuurlijk gevormde doorgang in de rotsen), wat een prachtig plaatje oplevert.
Helaas waren we niet de enigen die dit een mooie plek vonden voor de zondagse Paaslunch, want het parkeerterrein (vanwaar het nog zo'n 45 minuten wandelen was) stond hutjemutje.
Gelukkig waren er een paar slimme omwonenden die je voor 5 dollar van hun grasveld gebruik lieten maken om je auto neer te zetten.....
Op de terugweg op Tweede Paasdag hebben we nog een tussenstop gemaakt bij de Thames Goldmining Museum, waar we een heuse (niet meer in gebruik zijnde) goudmijn gezocht hebben.
Wat een prachtig land blijft Nieuw-Zeeland!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten