Hoe is het voor een stay-at-home daddy in Taupo? Een update van York

Het is weer de hoogste tijd voor een update van onze blog. Hoewel het voor ons alweer een beetje “business as usual” begint te worden hier. Het is allemaal wat minder spannend en anders dan Zuid Afrika. Er is hier gewoon stroom, warm water, internet...en alles doet het ook nog eens. Voor ons niet negatief maar voor de blogvolgers misschien wat saai. Ik ben ontzettend blij dat ik hier in 5 minuten in het centrum zit en alle winkels heb die ik me maar kan wensen. We hebben de bibliotheek ontdekt en het zwembad waar ik net met Cleo vandaan kom en waar Isen straks weer zwemles heeft. Kortom het bevalt hier allemaal prima en ik mis het werken nog niet. Met het heerlijke zomerweer hier (al vinden de locals het een slechte zomer) en de mooie omgeving is het geen straf om met Cleo een wandelingetje te maken. Het is nu alleen nog niet zo van gekomen doordat ik nog druk was met de verhuizing en het opruimen van ons nieuwe huis. Het huis is prima. Groot, licht, misschien een beetje oud, maar dat is met drie kinderen juist wel weer fijn. Het valt hier niet zo op als er wat beschadigd ofzo, omdat er al de nodige gebruikssporen zijn. Het enige wat tegenviel was de staat waarin we het huis aantroffen. Zoals Marieke al eerder beschreef moesten we een aantal dagen wachten voor we in het huis konden omdat het schoongemaakt moest worden door een professioneel schoonmaakteam. Tja, dan verwacht je ook wat...en geen smerig servies, stapel opgepropt beddengoed en heel veel zooi in alle kasten. Ik ben 2 dagen bezig geweest om alles uit te mesten en heb zo'n 10 dozen zooi op zolder gezet. De makelaar reageerde nogal nonchalant “ach die spullen horen gewoon bij het huis”, maar ik heb toch graag ook kastruimte voor mijn eigen spullen. Ze kennen hier volgens mij geen woningbouwverenigingen. Huurhuizen zijn van particulieren. Soms huizen die nog niet verkocht zijn of soms huizen waar via verhuur aan verdiend wordt. De positie van de huurders is niet al te best. Er is veel vraag naar huurhuizen en geen huurbescherming of iets dergelijks. Van de andere kant schijnt het ook dat veel huurders huizen vaak slecht achterlaten, misschien ook wel vanwege hun slechte positie? Tja, wat ons betreft kunnen de makelaars nog wel wat verbeteren aan hun service. Een simpel A4-tje met informatie over het huis en apparatuur zou geen overbodige luxe zijn. Na twee weken vroegen ze ons bijvoorbeeld of we al een elektriciteitsleverancier gekozen hadden. Uh nee...alles was aangesloten toen we erin kwamen en niemand had gezegd dat we zelf nog iets moesten regelen. Daar zijn we nu dus mee bezig. Vooralsnog is er niets afgesloten. Maar hoe dan ook...ons huisje ziet er nu prima uit en we zijn er erg blij mee!

Isen en Lily zijn vandaag aan hun derde schoolweek begonnen. Lily doet het fantastisch. Ze gaat met plezier heen, ook al is de communicatie nog moeizaam. Zo had ze keurig de klassenafspraken die ze met zijn allen opgesteld hadden in haar schrift geschreven, maar bij navraag wist ze eigenlijk niet wat het betekende. De juf had het op het bord geschreven, dus had ze het maar overgeschreven. Verder heeft ze goed gescoord op rekentoetsen, al heb ik wel het idee dat het niveau (in ieder geval nu) lager ligt dan in Nederland. Nou ja, daar hebben we de lessen thuis nog voor. Al valt het de meiden soms wel wat tegen om na een dag school ook thuis nog te moeten werken.

Isen heeft even een wat mindere periode op school. Vooral in de pauze heeft ze het moeilijk. Het is natuurlijk wel een cultuurshock van de wegwijzer met zo'n 65 leerlingen naar Hilltop met 560 leerlingen. Door die drukte op het schoolplein en het communicatieprobleem vindt ze het eng en ziet ze ertegenop om naar school te gaan. We zijn even aan het bekijken hoe we dit kunnen oplossen. Soms haal ik haar wat eerder op. Ook omdat ze door alle indrukken heel moe is na zo'n dag school. En misschien dat ik als het zo blijft even in de grote pauze bij haar langs ga. Hopelijk trekt het bij als ze straks wat beter met andere kinderen kan praten.

Afgelopen zaterdag hadden we een “bring your own food” etentje bij een collega van Marieke. Dat betekende voor mij wortelcakes bakken. Het was niet zo heel druk bij het etentje, maar wel gezellig. De meiden hebben zich weer van hun beste kant laten zien en iedereen vond ze schattig. Ook de buren trouwens waar we even kennis mee gemaakt hebben.

Zondag zijn we bij de Liliput (sorry erg politiek incorrect, maar het is echt de naam) Farm geweest. Een speelboerderij met veel boerderijdieren die je ook mocht voeren. Hoewel het allemaal wat vergane glorie was, wat niet zo vreemd was aangezien we bijna de enige klanten waren en de inkomsten dus niet geweldig zullen zijn, hebben de meiden zich prima vermaakt. Daarna nog even langs gegaan bij de Huka Honey Hive, waar je bijen live aan het werk kunt zien en werkelijk alles op het gebied van honing kunt kopen en proeven. De klaverlikeur smaakt net als baileys kunnen we uit betrouwbare bron melden! Na een ruime maand in Taupo staat er trouwens nog zat op ons to-do lijstje. Zoveel is er hier en in de omgeving te doen. Dat is wel wat anders vergeleken met Hlabisa.