De meeste papieren weet ik inmiddels te vinden, ik weet dat ik die medicijnen moet uitzoeken die gesubsidieerd zijn, dus vaak scroll ik door een heel rijtje antibiotica of pijnstillers zodat de patiënten niet op kosten gejaagd worden en ik kijk niet meer gek op als ik bericht terug krijg dat de specialist weigert om een doorverwezen patiënt te zien (' prioriteit is te laag, we kunnen de patiënt geen afspraak geven', met andere woorden 'zoek het zelf maar uit').
Gelukkig komen de meeste patiënten niet met een eisen-lijstje de spreekkamer binnen en zijn ze dolbij als je even de tijd neemt om hen uit te leggen wat hen nu precies mankeert. Patiënten zitten er door de lange wachtlijsten er helemaal niet op te wachten om door verwezen te worden, ze zijn allang blij als de huisarts het spiraaltje wilt plaatsen, de bult wilt verwijderen of als ze, na ernstige zaken uitgesloten te hebben, de boel een paar weken aan gaan kijken.
Ja, het werken als huisarts in Nieuw-Zeeland bevalt prima.
Dit weekend had ik mijn eerste weekend-dienst. Er is in Taupo geen grote huisartsenpost, drie praktijken delen gewoon alle diensten en doen die vanuit de eigen praktijk. Mijn collega had gisteren overdag dienst en vanaf 17 uur nam ik het over. Ik heb twee patiënten gezien voordat ik om 19uur naar huis ging. Ik moest om 21 uur nog eenmaal terug om iemand een injectie tegen misselijkheid te geven en de rest van de avond en nacht heb ik niets meer gehoord. Een van mijn collegae vertelde me dat hij 2-3 jaar geleden voor het laatst 's nachts zijn bed uit moest voor een patiënt!
Vanmorgen om 8.30uur begon mijn dagdienst, tot mijn collega het om 17uur van mij over zou nemen. Ik heb denk ik nog geen 15 patiënten gezien. Voornamelijk kinderen onder de zes want die hoeven (ook buiten kantooruren) niet te betalen, andere mensen moeten een flinke toeslag betalen voor een consult buiten kantoortijden.
Ik heb een flink benauwd kind ingestuurd, ik heb een wondje gehecht, een enkel beoordeeld, in een aantal keeltjes en oortjes gekeken, een paar plasjes onderzocht en dat was het wel zo'n beetje. Wel een heel verschil na alle 'casulaties' tijdens de Zuidafrikaanse diensten!
We hebben dus een rustig weekendje gehad. De dames hebben veel huiswerk gemaakt en lekker in de tuin gespeeld. Isen wilde graag een keertje alleen iets met mij gaan doen, vandaar dat we zaterdagochtend vroeg naar 'the French Café' gingen om lekker samen te gaan ontbijten! Isen's weekend begon dus met een taartje en een macaron, dat was wel even genieten!
Lily kon natuurlijk niet achterblijven en wilde ook met mama wat leuks gaan doen en daarom gingen wij om een uur of 3 ook naar The French Café om thee met een taartje te eten. Dat was dus dubbel genieten voor mij!
Afgelopen vrijdag ging Isen's klas een wandeling maken naar een van de peuterspeelzalen in de buurt. Daarbij leerden zij hoe zij op moesten letten in het verkeer, veel kinderen uit de klas hebben op deze PSZ gezeten en konden zo nog eens op hun oude stekkie kijken. York ging mee als begeleider en ook Cleo heeft heerlijk op deze pre-school kunnen spelen!
Op de foto zie je Cleo en Isen druk in de weer met de hamers, spijkers en zagen die ook op deze pre-school ruim voorhanden zijn (dat was geen probleem, maar de vraag werd gesteld of het kopje koffie dat aan de volwassenen geserveerd werd wel buiten opgedronken kon worden, of dat dat 'te gevaarlijk' was met de kinderen in de buurt?!).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten