maandag 31 maart 2014

Nazomeren


Zo, net terug van de eerste internationale hockey-wedstrijd in Taupo tussen de Nieuwzeelandse 'Black Sticks Women' en China. Samen met Lily en Isen wilde ik (York) dit event wel bijwonen en zoals op onderstaande foto te zien is, staat Lily morgenochtend vast op alle sportpagina's van het land...... Nieuw-Zeeland heeft (door ons enthousiaste aanmoedigen?) met 3-2 gewonnen!



De week begon al sportief vandaag in de AC baths met Cleo voor ons wekelijkse zwem uurtje. Het was vanmorgen nog wat fris, maar met een watertemperatuur van 35 graden is het ook in het buitenbad hier nog prima toeven. Het wordt wat frisser in de ochtend en avond en het wordt eerder donker en later licht. Dat herinnert ons eraan dat het hier echt herfst geworden is. Al lijkt het 's middags met zonnetje en 20+ graden nog steeds meer op zomer. Bij jullie is de zomertijd ingegaan afgelopen weekend. Bij ons volgt volgend weekend de wintertijd. Dat betekent dat we dan met een tijdsverschil van nog maar 10 uur zitten!

Gisteren hebben we hier dus weer genoten van het heerlijke weer en de prachtige natuur. We zijn naar Mount Maungatautari geweest (ca. 1,5 uur rijden vanaf Taupo). Een natuurreservaat dat geheel afgesloten is met een groot hek om de roofdieren (geen gevaarlijke hoor, maar denk aan vossen etc...) buiten te houden, zodat de natuur weer zo kan worden zoals Nieuw Zeeland ooit was. Voordat de mens kwam en allerlei roofdieren meenam die zorgden voor het verdwijnen van veel vogelsoorten. In het natuurreservaat hebben we heerlijk gewandeld en een uitkijktoren beklommen tot in de toppen van de reusachtige bomen. 




Op een open plek hebben we onze sandwiches opgegeten, terwijl de Kaka's (lokale vogel) al kwetterend om ons heen vlogen. Na afloop werden de meiden nog beloond voor het wandelen met een ijsje. Nou ja, Lily en Isen dan. Cleo werd beloond voor het hangen in de rugdrager. Het is nog een hele klus om haar aan het lopen te krijgen! 
                                         De kaka!

Marieke heeft haar kunstcollectie nog uitgebreid met een keramische tegel van een lokale kunstenares. 


Op de terugweg zijn we nog even gestopt bij een hangbrug (Arapuni swing bridge voor wie het op wil zoeken) over de Waikato rivier bij een dam. Wel indrukwekkend zo'n smal bruggetje aan wat kabels over een kloof hoog boven de rivier!


Zaterdag hadden we ook al genoten van de Waikato rivier. De rivier gaat van het Taupo meer helemaal naar zee net onder Auckland en is de langste rivier van Nieuw Zeeland (425 km). Net boven Taupo heb je de Huka Falls (waterval en stroomversnelling). Even verderop “stopt” de rivier in een stuwmeer. De rivier wordt tegengehouden door de Aratiatia dam. De dam wordt afhankelijk van het seizoen 3 of 4 keer daags opengezet en dat is erg spectaculair om te zien. Je ziet een kabbelend stroompje in enkele minuten veranderen in een kolkende rivier als miljoenen liters water door de spuigaten van de dam gaan. Voor de LOTR fans: De ontsnapping van de dwergen in de wijnvaten uit de Hobbit deel II is hier deels opgenomen! 




Na dit spektakel was het tijd voor een picknick in het park in Taupo met allerlei speeltoestellen voor de meiden. 


En toen moest er huiswerk gemaakt worden. Lily en Isen zijn hier niet echt blij mee, maar als ze straks in Nederland weer in hun eigen klas aan willen sluiten zullen ze vooral in het weekend toch het een en ander moeten doen. Door de week zijn ze na een lange schooldag vaak nog minder gemotiveerd. Ik ben er wel achter dat het probleem van lesgeven niet het uitleggen is, maar vooral het motiveren van de dames om te beginnen met hun huiswerk.

Zaterdagavond konden we ons diner ophalen bij school. We hadden tickets gekocht voor de Hangi door de Kapa Haka groep. Vrij vertaald: er was een soort Maori BBQ georganiseerd als fundraiser voor de dansgroep (kapa haka is traditionele maori dans). De dansgroep heeft uniformen nodig voor het optreden bij het 50-jarig jubileum van de school (eind april) en dus werd er in de vroege ochtend een groot gat in het grasveld bij school gegraven. Wij hadden hier zo onze vraagtekens bij, maar niemand leek het een probleem te vinden. Ik denk dat weinig scholen in Nederland blij zouden zijn met een gat van zo'n 4 m2 en een klein metertje diep in hun gazonnetje!? Enfin, het gat werd gevuld met stenen (volgens mij een speciaal soort) en hete kolen en allemaal aluminium bakjes met porties eten. Jute zaken erover, zand erover en een uurtje of 10 laten sudderen. Onze maaltijd van vlees en groente smaakte heerlijk, maar misschien kies ik thuis toch maar voor de gewone BBQ!




Vorige week woensdag hadden we ons eerste officiële gesprek met de juf van Isen. In Nederland worden dit wel 10 minuten gesprekjes genoemd, maar hier werden alle afgenomen testjes uitvoerig besproken. Pas na ruim een uur waren we klaar! Omdat kinderen hier pas met 5 jaar naar school gaan zit Isen in jaar 1 en was dit dus haar 1e rapport. Vandaar dat het extra uitgebreid besproken werd. Voor Lily hebben we binnenkort een gewoon10 minuten gesprek. Isen doet het trouwens prima. Ze doet het zelfs zo goed dat ze afgelopen vrijdag bij de assembly een “student of the week” certificaat heeft gehad. “for allways doing her very best” . Marieke kon er ook bij zijn en we waren natuurlijk heel trots!


zondag 23 maart 2014

Weekend-dokter!

Alweer negen weken ben ik aan het werk in Nieuw-Zeeland.
De meeste papieren weet ik inmiddels te vinden, ik weet dat ik die medicijnen moet uitzoeken die gesubsidieerd zijn, dus vaak scroll ik door een heel rijtje antibiotica of pijnstillers zodat de patiënten niet op kosten gejaagd worden en ik kijk niet meer gek op als ik bericht terug krijg dat de specialist weigert om een doorverwezen patiënt te zien (' prioriteit is te laag, we kunnen de patiënt geen afspraak geven', met andere woorden 'zoek het zelf maar uit').
Gelukkig komen de meeste patiënten niet met een eisen-lijstje de spreekkamer binnen en zijn ze dolbij als je even de tijd neemt om hen uit te leggen wat hen nu precies mankeert. Patiënten zitten er door de lange wachtlijsten er helemaal niet op te wachten om door verwezen te worden, ze zijn allang blij als de  huisarts het spiraaltje wilt plaatsen, de bult wilt verwijderen of als ze, na ernstige zaken uitgesloten te hebben, de boel een paar weken aan gaan kijken.
Ja, het werken als huisarts in Nieuw-Zeeland bevalt prima.

Dit weekend had ik mijn eerste weekend-dienst. Er is in Taupo geen grote huisartsenpost, drie praktijken delen gewoon alle diensten en doen die vanuit de eigen praktijk. Mijn collega had gisteren overdag dienst en vanaf 17 uur nam ik het over. Ik heb twee patiënten gezien voordat ik om 19uur naar huis ging. Ik moest om 21 uur nog eenmaal terug om iemand een injectie tegen misselijkheid te geven en de rest van de avond en nacht heb ik niets meer gehoord. Een van mijn collegae vertelde me dat hij 2-3 jaar geleden voor het laatst 's nachts zijn bed uit moest voor een patiënt!
Vanmorgen om 8.30uur begon mijn dagdienst, tot mijn collega het om 17uur van mij over zou nemen. Ik heb denk ik nog geen 15 patiënten gezien. Voornamelijk kinderen onder de zes want die hoeven (ook buiten kantooruren) niet te betalen, andere mensen moeten een flinke toeslag betalen voor een consult buiten kantoortijden.
Ik heb een flink benauwd kind ingestuurd, ik heb een wondje gehecht, een enkel beoordeeld, in een aantal keeltjes en oortjes gekeken, een paar plasjes onderzocht en dat was het wel zo'n beetje. Wel een heel verschil na alle 'casulaties' tijdens de Zuidafrikaanse diensten!

We hebben dus een rustig weekendje gehad. De dames hebben veel huiswerk gemaakt en lekker in de tuin gespeeld. Isen wilde graag een keertje alleen iets met mij gaan doen, vandaar dat we zaterdagochtend vroeg naar 'the French Café' gingen om lekker samen te gaan ontbijten! Isen's weekend begon dus met een taartje en een macaron, dat was wel even genieten!

Lily kon natuurlijk niet achterblijven en wilde ook met mama wat leuks gaan doen en daarom gingen wij om een uur of 3 ook naar The French Café om thee met een taartje te eten. Dat was dus dubbel genieten voor mij!

Afgelopen vrijdag ging Isen's klas een wandeling maken naar een van de peuterspeelzalen in de buurt. Daarbij leerden zij hoe zij op moesten letten in het verkeer, veel kinderen uit de klas hebben op deze PSZ gezeten en konden zo nog eens op hun oude stekkie kijken. York ging mee als begeleider en ook Cleo heeft heerlijk op deze pre-school kunnen spelen!


Op de foto zie je Cleo en Isen druk in de weer met de hamers, spijkers en zagen die ook op deze pre-school ruim voorhanden zijn (dat was geen probleem, maar de vraag werd gesteld of het kopje koffie dat aan de volwassenen geserveerd werd wel buiten opgedronken kon worden, of dat dat 'te gevaarlijk' was met de kinderen in de buurt?!).









zaterdag 15 maart 2014

Down came the rain.....

Na twee dagen behoorlijk veel regen en wind, lijkt er nu dan aan het eind van de zondagmiddag toch een zonnetje door te breken!
Op veel plekken in het land viel de elektriciteit uit, zijn bomen opgewaaid en waren hoge golven die aardig wat problemen veroorzaakten. Gelukkig lijkt het in Taupo mee te zijn gevallen. Het Zuidereiland krijgt het vanavond en vannacht voor de kiezen.

Hoewel het nog steeds 19 graden was, was het echt herfstweer en wat is nu fijner dan met een kop warme chocolademelk met slagroom (ook bij 19 graden!) met een spannend boek ('Wij waren hier' van Karen Thompson Walker) onder een dekentje op de bank te liggen? De rest van de week wordt het weer stukken beter en zo'n 23 graden, dus de echte herfst lijkt dan nog ver weg (hoewel die vrijdag toch gaat beginnen!).

Afgelopen week werd het me duidelijk dat ze in Nieuw-Zeeland van Pasen (in ieder geval van Paaseieren!) houden. Paaseieren en een paasvarkentje tot wel 1200 gram zijn er in de winkels te vinden. In onderstaande winkel is een heel gangpad (zowel links, rechts als in het midden) vol met Paaseieren.



Afgelopen donderdag was het voor jaar 3 en 4 (Lily's jaar) op school tijd voor een nachtje slapen op school. Jaar 3 in de grote hal en jaar 4 in een tent. Lily sliep met twee vriendinnen en een moeder in een tent en ondanks de spannende verhalen die er 's avonds verteld werden, heeft ze nog heel behoorlijk geslapen. De volgende dag gingen ze met de bus naar het bos om daar nog een stevige wandeling te maken. Vrijdagavond lag ze er dan ook op tijd in....

Maar een onderdeel van de overnachting op school was 'the concert', een soort Bonte Avond, waarbij kinderen iets voor konden dragen. Een jongetje liet zijn hond kunstjes doen, een paar meisjes maakten radslagen en handstanden, bij veel jongetjes was een clown-nummer favoriet, een meisje zong een liedje uit de film Frozen terwijl haar vader haar begeleidde op de gitaar en Lily's klas speelde het verhaal 'What the Ladybird Heard' van Julia Donaldson na. Lily was een van de katten (in de blauw-gele jurk).




Gewapend met pleisters zijn Cleo en ik afgelopen week op de kinderopvang wezen spelen. Zolang ze op de wachtlijst staat mag Cleo met een van ons komen spelen en dat wilde ze heel graag! De opvang heeft een heerlijke tuin voor haar om vanalles te ontdekken, ladders om op te klimmen en zelf druiven te plukken, kippetjes om achteraan te rennen en een houten schommel in de boom.


Isen zwemt zich op school en op les een slag in de rondte. Het ziet er naar uit dat ze hier niet aan schoolslag doen, die zijn wij althans nog niet in het lesprogramma tegen gekomen.
Ook op school gaat het heel goed. Ze gaat er graag naartoe en maakt echt al mooie zinnetjes in het Engels. Ze had zelf 'I can swim in the wotu (=water)' geschreven. Vond ik toch heel knap na zes weken school! Ook met eenvoudige boekjes lezen (in het Nederlands en in het Engels) gaat het al best aardig.

Wat schetste onze verbazing toen we ineens op een klasdeur op school onze dochters terugzagen waarop ze de zonnehoedjes aanprezen? Waarschijnlijk heeft iemand het internet afgezocht naar een foto van kinderen in uniform met een hoed op en kwamen zij bij dit blog of mijn Facebook-pagina uit? Moet toch niet gekker worden.....Mad hatter kids!


Ook sociaal vermaken Lily en Isen zich prima op school. Ze vinden het erg fijn om met vriendjes en vriendinnetjes uit Nederland te skypen. En ook de eerste speelafspraakjes voor beiden hebben hier al plaatsgevonden. Fijn om te zien dat iedereen het zo naar zijn zin heeft!



zaterdag 8 maart 2014

Student of the week

Het wordt bijna traditie, op zaterdagavond (soms op zondag...) een stukje op de blog schrijven. Ons leven hier gaat gewoon zijn gangetje en het is niet zo dat wij veel spannendere dingen meemaken dan andere mensen, maar voor diegenen die het leuk vinden, vind je hier af en toe een inkijkje in ons leven hier.
Ik heb deze week gewoon gewerkt, en ik heb me er weer over verbaasd dat je 22 weken moet wachten voor een afspraak bij de KNO-arts. Ik kan me in Nederland patiënten herinneren die bij een wachttijd van 3 weken al klaagden dat dat toch echt niet kon. Ik moet toch eens uitzoeken waarom dat hier zo lang is. Veel minder artsen voor het aantal mensen, krijgt elke nieuwe patiënt een uur de tijd misschien? Ik ben er nog niet uit.

Met een lach op haar gezicht is Isen deze week naar school geweest! Daar zijn we natuurlijk erg blij mee. Ze is zelfs een aantal keer wezen zwemmen in het schoolzwembad. Een van de redenen dat het beter ging, was dat er een aantal nieuwe kinderen in de klas zaten. Dus zij was nu 'een grote meid' en dan kan je natuurlijk niet tegenover die kleintjes gaan zitten huilen, zo redeneerde ze zelf.
In de klas vindt Isen het sowieso leuk. Ze mocht afgelopen week van de juf thuis een miniatuur-huisje maken van allemaal doosjes die ze mee naar huis kreeg. Isen ging meteen druk aan de slag en vond het gezellig als iedereen meedeed, dus het onderstaande huisje is een family-effort.

Isen laat trots haar huis aan de juf en een paar klasgenootjes zien.


Ook op Lily konden we trots zijn, want zij werd afgelopen vrijdag tijdens de wekelijkse assembly tot Student of the Week van haar klas uitgekozen vanwege haar organisatie-vaardigheden en haar motivatie! Zelf was ze ook reuze trots!


Inmiddels hebben we voor Cleo een peuterspeelzaal/kinderopvang gevonden. Er is wel een wachtlijst, dus hopelijk mag ze rond haar verjaardag echt gaan beginnen, maar tot die tijd mag ze er met een van ons wel af en toe gaan spelen. De opvang is gebaseerd op Rudolf Steiner (van de Vrije School) en gaat ervan uit dat kinderen dingen zelf moeten ontdekken. York en ik stonden wel even te kijken van de hamers en spijkers die er lagen voor de 2-6 jarigen om even lekker mee aan de slag te gaan, de losse planken waar de peuters zelf een hut mee mochten bouwen, het jongetje dat om half tien 's ochtends tot zijn nek onder de modder zat (mental note: regenlaarzen voor Cleo kopen) en de boomstronken waar Cleo al na een paar minuten afdonderde. Maar goed, Cleo gaat het allemaal zelf ontdekken en wij zorgen dat er voldoende pleisters in huis zijn.....De rondscharrelende kippen en het biodynamisch verantwoorde voedsel pasten helemaal in het plaatje.

Vandaag kon de dames even ontspannen tijdens de opening van een nieuwe speeltuin (Big Rock Family Fun Park) net buiten Taupo. Op gemotoriseerde stepjes, elektrische autootjes, een draaimolen en nog veel meer hebben we nog een heerlijk warme (na)zomerdag door kunnen brengen.
Het is fijn dat het weer meestal nog meewerkt (helaas viel Lily's triatlon deze week wel in het water, want dat was de enige koude dag van de week, en daarom ging het helaas niet door). 's Avonds na het eten kunnen we nog lekker tikkertje en verstoppertje doen in de tuin.

Ik begrijp dat het in Nederland ook bijna net zo warm is als hier dit weekend! Geniet ervan!



zaterdag 1 maart 2014

Ironman Triatlon, wat zijn we sportief!

Isen heeft een drukke week gehad op school. Niet elke dag op school ging helemaal goed, maar het gaat duidelijk beter dan vorige week.
Taupo stond afgelopen week in het teken van de Ironman Triatlon die gisteren plaatsvond, maar Isen had afgelopen vrijdag al haar eigen triatlon op school. Er werd eerst gerend, daarna op stepjes (hier scooters genoemd) gestept en als laatste gezwommen. York en Cleo hebben haar hard staan aanmoedigen!



Aanstaande woensdag heeft Lily haar triatlon, zij zit echter in een team, waarbij Lily het zwemgedeelte in het meer gaat doen. Ben benieuwd! Lily heeft sinds deze week nu elke dag zwemles op school. Isen gaat nu nog 'maar' drie maal per week op school zwemmen.

De echte Ironman triatlon werd gisteren gezwommen/gefietst/gelopen en rond het middaguur zijn we aan het eind van onze straat bij het meer gaan zitten en hebben we de fietsers en eerste hardlopers aangemoedigd!


Vanaf vijf uur moest ik dan als vrijwilliger aan de slag in de medische tent bij de finish. De professionals waren toen allang binnen en de meeste amateurs hadden ook geen problemen, maar een aantal waren uitgedroogd, of hadden juist teveel gedronken, waren misselijk, hadden diarree, of waren na 13 uur sporten aan het eind van hun Latijn....


Voor de hele event waren 2000 vrijwilligers gerecruteerd (voor ca. 1700 deelnemers) en er was een overmaat aan dokters en verpleegkundigen aanwezig, dus echt druk heb ik het niet gehad. Maar het was wel een belevenis om eens mee te maken hoe het eraan toe gaat achter de schermen bij een groot sport evenement. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nu niet aangestoken ben om zelf een keer deel te nemen aan een triatlon, het is toch echt keihard werken en na afloop ben je finaal kapot. Ik zou het al heel wat vinden als ik een halve marathon uit zou lopen!

Afgelopen donderdag had ik mijn tweede avonddienst. In zes weken valt dat dus allemaal reuze mee.
Er waren een aantal deelnemers van de triatlon die last hadden van diarree, ik hoop dus dat ze gisteren wel mee hebben kunnen doen!

Vrijdagmiddag had Lily al haar eerste kinderfeestje van een meisje uit haar klas. Na school lekker zwemmen en dan thuis pizza eten, Lily heeft genoten!

Verder was het een rustige week. We hebben vanmorgen heerlijk gezwommen in de warme zwembaden van DeBretts. Elke vrijwilliger van de Ironman kreeg 50% korting op een familie-jaarkaart, dus daar hebben we meteen maar gebruik van gemaakt!
Op dit moment zijn Isen en Lily druk bezig met hun Nederlandse huiswerk. Lily rekent en maakt haar taaloefeningen en Isen is druk bezig met letters schrijven. Cleo 'leest' een paar brieven......

Carnaval daar doen ze hier niet aan, dus we genieten van de foto's en filmpjes op facebook!